Document
Van Nieuwpoort
Als duurzaamheid in het zand wordt geschreven
Halfweg het traject van het kanaal door Brussel ligt, midden in het centrum, het Vergotedok, zowat het bouwmekka van de hoofdstad. Rond het dok heeft zich ondertussen een heel aantal bouwmateriaalbedrijven gevestigd. Een van de meest verrassende is ongetwijfeld Van Nieuwpoort Zand en Grind, een Nederlands familiebedrijf gespecialiseerd in bouwmaterialen, polystyreen en zandwinning.
“ Een vrachtwagen is goed voor dertig ton; een binnenschip levert tussen 2000 en 3000 ton. Eén enkel binnenschip dat Brussel binnenvaart, houdt 100 vrachtwagens van de weg. De keuze is snel gemaakt.”
Van Nieuwpoort België wordt sinds veertien jaar geleid door Alexandra Van Gend die haar thesis aan de Solvay Business School wijdde aan het hergebruik van afval in cementfabrieken. “We vergeten het vaak, of we weten het niet, maar zand is overal aanwezig in ons leven. In onze kopjes, onze glazen, maar ook in de muren en vloeren van onze huizen of op de wegen die we elke dag nemen”, aldus Alexandra.
Drie keer per week meren er boten aan om zand te lossen, het goud van het bedrijf. Dat wordt gewonnen in de Noordzee, voor de Belgische en Nederlandse kust. Via het kanaal wordt het dan naar de hoofdstad vervoerd. Zodra het gelost is, wordt het schoongemaakt, verwerkt en verpakt. “Zand is het hoofdonderdeel van mortel voor de bouw. Het wordt gewonnen in zee, maar is niet eeuwig houdbaar en er zijn zeer strenge technische regels voor het gewicht en de winningsperioden.” Zand is een kwetsbare grondstof, die bestaat uit aarde, geërodeerd gesteente en allerlei puin: het ontstaat door een natuurlijk vermalingsproces. Iedereen heeft zijn eigen recept. Van Nieuwpoort hanteert de meest innoverende technologieën om zijn zand, granulaten – materiaal in korrelvorm – water en cement te mengen in zijn eigen, welbepaalde verhoudingen, volgens zelfgemaakte recepten!
De grootste troef voor Van Nieuwpoort is dat het bedrijf in het hart van de Europese hoofdstad ligt, in het centrum. Daardoor bevindt het zand – een essentiële grondstof voor de bouw – zich dichter bij de particuliere en industriële eindgebruikers. Om de impact op het milieu te minimaliseren, is het cruciaal dat de meeste materialen over het water worden vervoerd. “Een vrachtwagen is goed voor dertig ton; een binnenschip levert tussen 2000 en 3000 ton. Eén enkel binnenschip dat Brussel binnenvaart, houdt 100 vrachtwagens van de weg. De keuze is snel gemaakt.”
De buren in het dok zijn geen concurrenten; het zijn “collegaklanten”, zoals Alexandra ze noemt, ze zijn complementair: ze leveren industrieel beton en bouwgereedschap of houden zich bezig met recyclage en goederentransport. “Wie in de bouw wil beginnen, moet eens langs het kanaal komen.”
De zandman – pardon, zandvrouw – bestaat: je vindt
haar in het Vergotedok.